Merve Özkaynak ve Kızı Melisa| Alem Dergisi

Hamile olduğunu öğrendiğinde ilk ne hissettin?

Çok şaşırdım ve mutlu oldum ama ilk an teste güvenemedim. Eşime ve aileme söylemeden önce emin olmak için kan testi yaptırdım. Bu kadar kolay hamile kalabileceğimi sanmıyordum çünkü etrafımda aylardır deneyen ve tedavi gören arkadaşlarım vardı. Ben de bunun aylar hatta yıllar sürebileceğini düşündüğüm için ona göre plan yapmıştım fakat bizde süreç gerçekten çok hızlı ilerledi.

Anne olmak hayatında neleri değiştirdi?

Aslında hayatımda hiçbir şeyi değiştirmedi. Anne olmadan önce yaptığım her şeyi şimdi de yapıyorum. Annelik hayatımı yaşamama asla engel olmadı. Evet hayatımızı ve işimi kızımıza göre şekillendirdik ama böylesini daha da sevdim.

Gün içinde neler yapıyorsunuz, vaktiniz nasıl geçiyor?

Ben de Melisa da doğada olmaya bayılıyoruz. Melisa tam anlamıyla kinetik bir çocuk dolayısıyla hareket etmeden duramıyor. O yüzden bebekliğinden itibaren yağmur-çamur, yaz-kış demeden hep açık havada vakit geçirdik. Şimdi de anne kız Belgrad Ormanı'na gidiyoruz, Kilyos sahilinde kumdan kale yapıyoruz, bisiklete biniyoruz. Onun enerjisini doğru şekilde kullanabilmesi için mümkün olduğunca dışarıda vakit geçiriyoruz.

Melisa'nın söylediği ilk kelime ne oldu?

Çok komik ama karga.

Melisa'nın favori kitapları neler?

Bebekken "Tavşancan ve Faresu" serisini çok severdi. Şimdilerde benim de favorim olan Roger Hargreaves'ın serilerine bayılıyor.

Anne olarak bugüne kadar en çok hangi anlarda zorlandın?

Melisa ne gündüz ne öğle ne de gece uykusu olmayan, ciddi uyku sorunları yaşayan bir bebekti. İlk dört sene uyku konusu beni çok zorladı.

Sana benzeyen yönleri var mı?

Melisa dış görünüş ve genel karakter özellikleri açısından babasına çok benziyor. Biraz mükemmeliyetçi bir tarafı var, bu özelliğini törpülemeden kullanabileceği doğru alanlara yönlendirmeye çalışıyoruz. Mantığı ön planda olmasına rağmen çok da duygusal bir çocuk. Merhameti, hayvan, insan ve doğa sevgisi bana çok benziyor. Çok şanslıyım.

Her şey normale döndüğünde Melisa ile beraber ailece ilk nereye gitmek istiyorsunuz?

New York'a gideceğiz inşallah.

Melisa ve babasının ilişkisi nasıl? Senden dinlemek isteriz...

İnanılmaz bir aşk var aralarında, benimle olan ilişkisiden çok farklı. Babası zaten kızına aşık bir baba. Eşim Cem, Melisa'ya gerçek bir mentor. Yönlendirilmesi gerektiği durumları benden daha iyi analiz edip doğru bir yaklaşımla ikna edebiliyor kızımızı. Melisa'nın bu tarz konularda frekansı babasıyla çok daha iyi.

Evde iki kedi ile birlikte yaşayan bir aile olarak Melisa'nın hayvan dostlarıyla büyümesiyle ilgili neler söylemek istersin?

Hayatta yapabileceğimiz en doğru şeyi yaptık. Melisa, Elmyra'nın Türkiye şubesi. Eşim de ben de hayvanları çok seviyoruz Melisa da böcekten solucana, salyangozdan arıya kadar hiçbir hayvanı ayırmadan büyük bir merhamet ve sevgiyle kucaklıyor. Ailemizin tek eksiği bir köpek. İleride bahçeli bir evimiz olursa mutlaka köpek sahiplenmek istiyoruz.

İşin gereği kozmetikle iç içesin. Melisa'nın makyaja, kozmetiğe merakı var mı? Seni çekim yaparken izliyor mu?

Yıllarca Melisa'nın önünde dudak balmı dahi sürmedim. Şimdi düşününce saçma geliyor. Bu kadar saklamaya, gizlemeye rağmen Melisa çok süslü bir kız çocuğu ve benim işimden bağımsız kozmetiğe kendisinin ilgisi var. Ruj, oje sürmeye bayılıyor. Bazen anne kız SPA ve bakım günü yapıyoruz. Ona uygun organik, kimyasallar içermeyen malzemeler aldım, haftada bir gün birlikte süsleniyoruz.

Pandemi döneminde ebeveyn olarak en çok hangi anlarda zorlandın, modunu yükseltmek için neler yapıyorsun?

Melisa'nın çok hareketli bir çocuk olduğunu söylemiştim. Sürekli perende atmak, koltuklardan takla atarak inmek isteyen bir çocuk. Atletik yeteneği oldukça fazla. Beni en çok zorlayan bu oldu. Enerjisini atabilmesi için harekete ihtiyaç duyan bir çocuk. Bu yüzden evde koltuk minderlerinden, jimnastik minderleri ve parkurlar yapıp enerjisini atmasına yardımcı oldum. Tabii bu süreç beni her açıdan çok yordu.

Melisa sana bu hayatta en çok ne öğretti? Bizimle paylaşır mısın?

Evlat sevgisinin nasıl çılgınca bir şey olduğunu, çocuğun için gözünü dahi kırpmadan her şeyi yapabileceğini öğretti. Hayatta daha büyük bir sevgi yok.

Sence nasıl bir annesin?

Bence rahat bir anneyim. Melisa'nın her şeyi kendisinin deneyimlemesine izin veriyorum. Bebeklik dönemlerinde daha evhamlıydım kabul ediyorum ama büyüdükçe aramızda çok yoğun, sevgi dolu bir ilişki gelişti. Melisa yaşına göre olgun ve farkındalığı yüksek bir kız çocuğu. Bazen fikirleriyle ya da söylediği bir cümleyle beni düşündürüyor. Birlikte iyi bir ikili olduk. Melisa'yla ilgili hiçbir planım yok. İstediği mesleği yapabilir, istediği yerde yaşayabilir, istediği insan olabilir. Tek odağım güvende olması. Her duyguyu yaşasın istiyorum. Kendi öz farkındalığı için çaba gösteriyorum. Hayatta her an onun yanında olamam. Bu yüzden kendi ayakları üzerinde durmayı, problemlerle başa çıkmayı öğrenmesi gerek. Onu ancak böyle hayata hazırlayabileceğimi düşünüyorum.

Anne olduktan sonra kendi çocukluğunla tekrar yüzleştiğin anlar oldu mu? Olmaz olur mu?

Çok farklı kuşaklarız, bu yüzden kendi çocukluğumla bağ kuramıyorum. Birçok açıdan çok şanslı bir kuşak. Elbette şanssız oldukları konular da var ama sahip oldukları imkanlarla birlikte anne ve babaların farkındalıkları çok fazla. Pandemi sürecini dışarıda bırakarak söylüyorum bu dönemde çocuk olmayı isterdim.

Çalışan bir anne olarak kariyer ve annelik yolculuğunda dengeyi nasıl sağlıyorsun?

Kolay olmuyor ama çok hızlı ve iş bitirici biriyim. Bu özelliğimi hem karakter hem yetiştirilme tarzıma hem de iş hayatına 18 yaşında başlamama bağlıyorum. Uykuya düşkün biri değilim, sabah 06:00'da ormana koşuya gidip, 08:00'de Melisa'yı okula bırakıp 10:00'da kamera karşısına oturuyorum. Çok planlı ve programlı biriyim. Kızım dünyadaki her şeyden önce gelse de işimi de çok seviyorum. Bu sebeple erken kalkarak ve zaman yönetimimi iyi değerlendirerek her ikisine de aynı dengede vakit ayırabiliyorum.

Birçok anne ne yazık ki çalıştığı için kendini dönem dönem yetersiz hissedebiliyor. Senin de böyle hissettiğin oldu mu?

Annelik bitmeyen bir yetersizlik hissi ve en önemlisi vicdan azabı bana kalırsa. Kendimi sürekli eleştirdiğim ve geliştirmek için bitmeyen bir çaba gösterdiğim bir mesai. Bu hisler o kadar gerçek ve güzel ki! Mükemmel bir anne yok. Öyle olmak da değil hayalim. Hata yapmanın ne kadar doğal ve hayatın içinden olduğunu da ileride kızıma öğretmek istiyorum. Seni büyütürken bunu yaptığım için pişmanım demek kadar normal bir durum yok. İnsanız nihayetinde, anneliğin okulu da yok. Kimi zaman içgüdülerimizle, kimi zaman yanlış öğretilerle, kimi zaman da duygularımızla karar veriyoruz. İnsanın doğasında hata yapmak vardır, bunu normalleştirdiğiniz ve etrafınızda oynanan mükemmel anne mükemmel çocuk yalanına gözlerinizi ve kulaklarınızı kapattığınızda kendinizi çok daha iyi hissedeceksiniz.

Fotoğraf: Fevzi Ondu