Spor dünyasında "ezeli rekabet" ile "ebedi dostluğu" aynı cümle içinde kurdurabilen pek az sporcu vardır. "Ekselansları" lakabıyla tenis severlerin gönlünde taht kuran Federer ile 14 kez Fransa Açık Şampiyonu olarak tarihe geçen "Toprağın Kralı" Nadal işte böylesi bir rekabet ve dostluğun varlığını tüm dünyaya ispatlayan nadir sporculardandı. Bu iki efsanenin kortlardaki ezeli rekabeti Federer'in emekliliği ile rafa kalksa da dostlukları baki kaldı. Bu öylesine derin bir dostluk ki, dünyanın en büyük tenis efsanesinden bir diğerine mektup yazdırabilir. Hem de tüm dünyayı şahit ettiği eşsiz bir veda mektubu...
Roger Federer'in İspanya'nın Malaga kentinde düzenlenen Davis Kupası ile kortlara veda etmeye hazırlanan Rafal Nadal'a yazdığı hem duygusal hem de övgü dolu mektup, her iki sporcunun geçmişlerinden izler taşıyor. Öyle ki mektubun içeriğinde iki sporcunun ilk karşılaştığı maç da var, Nadal'ın toprak korttaki üstünlüğüne övgü de... Belki de şimdiye dek hiçbir sporcunun ezeli rakibine açık açık söylediği "Beni çok yendin. Benim seni yenebildiğimden daha fazla." gibi bir itirafı da var, "Bana oyunu daha çok sevdirdin." gibi bir saygı ifadesi de var. Federer öyle bir mektup yazdı ki rakibine olan saygısı her kelimesinden anlaşılıyordu.
Ünlü tenisçi ilk karşılaştıkları maçtan 2014 Avustralya Açık Yarı Finali'nde oyunun seyrini lehine çevirebilmek için raketinin kafa boyutunu değiştirdiği anlara kadar, aralarındaki rekabeti ve dostluğu en yalın bir şekilde tüm dünya ile paylaşarak tenis severleri onların rekabet dolu günlerine yolculuğa çıkardı.
İki tenisçinin saha dışında kurdukları bağ, sadece rakip olmakla kalmayıp, birbirlerine duydukları saygı ve sevgiydi belki de Federer'e o kelimeleri yazdıran. İşte Federer'in Nadal'a yazdığı tarihe geçen o övgü dolu sözler!
"Vamos, Rafa!
Sen tenisten emekli olmaya hazırlanırken, belki duygusallaşmadan önce paylaşmak istediğim birkaç şey var.
En bariz şeyle başlayalım: Beni çok yendin. Benim seni yenebildiğimden daha fazla. Bana kimsenin yapamadığı şekilde meydan okudun. Toprak kortta, sanki senin arka bahçene adım atmışım gibi hissediyordum ve sadece kendi yerimi koruyabilmek için bile hayal ettiğimden daha fazla çalışmam gerekiyordu. Oyunum hakkında yeniden düşünmeme sebep oldun, hatta herhangi bir üstünlük kurabilmek umuduyla raketimin kafa boyutunu değiştirmeye kadar ileri gittim.
Ben çok batıl inançlı biri değilimdir, ama sen bu konuda seviyeyi aştın. Tüm o yaptıkların, ritüellerin. Su şişelerini oyuncak asker gibi sıraya dizmen, saçını düzeltmen, iç çamaşırını düzeltmen... İçten içe, bunların hepsini sevdiğimi kabul ediyorum. Çünkü bu çok benzersizdi, tamamen sana özgüydü.
Ve biliyor musun Rafa, bana oyunu daha çok sevdirdin.
Tamam, belki ilk başta değil. 2004 Avustralya Açık'tan sonra ilk kez dünya sıralamasında 1 numara oldum. Kendimi dünyanın zirvesinde gibi hissediyordum. Ve öyleydim – ta ki iki ay sonra Miami'de kırmızı kolsuz tişörtünle sahada yürüyüp pazılarını sergileyerek beni ikna edici bir şekilde yenene kadar. Mallorca'dan gelen bu genç oyuncuyla ilgili duyduğum tüm o konuşmalar – bu neslin yeteneği, bir gün büyük bir turnuva kazanacak olan bir yıldız – abartı değilmiş.
Biz ikimiz yolculuğumuzun başındaydık ve bu yolu birlikte yürüdük. Yirmi yıl sonra, Rafa, şunu söylemeliyim: Ne inanılmaz bir kariyer sergiledin. 14 Fransa Açık şampiyonluğu dahil. – efsane! – İspanya'yı gururlandırdın... Tüm tenis dünyasını gururlandırdın.
Paylaştığımız anılar aklıma geliyor sürekli. Sporu birlikte tanıtmak. Yarı toprak yarı çim kortta oynadığımız o maç. Cape Town, Güney Afrika'da 50 binden fazla kişinin önünde oynayarak rekor kırmamız. Birbirimizi sürekli güldürmemiz. Kortta birbirimizi yıpratmamız ve sonra, bazen neredeyse kupa törenlerinde birbirimizi fiziksel olarak ayakta tutmamız.
2016'da Rafa Nadal Akademisi'nin açılışına katılmam için beni davet ettiğin için hala minnettarım. Aslında, biraz kendimi davet etmiş gibi oldum. Çok kibar olduğun için bana orada bulunmam için ısrar etmeyeceğini biliyordum, ama bunu kaçırmak istemedim. Sen her zaman çocuklar için dünya çapında bir rol model oldun ve Mirka ve ben çocuklarımızın akademilerinde eğitim aldığı için çok mutluyuz. Harika vakit geçirdiler ve çok şey öğrendiler – diğer binlerce genç oyuncu gibi. – Yine de çocuklarımın eve solak bir şekilde tenis oynayarak döneceğinden hep endişe ettim.
Ve sonra Londra vardı, 2022'deki Laver Kupası. Benim son maçım. Rakibim olarak değil, çiftlerde partnerim olarak yanımda olman benim için çok şey ifade ediyordu. O gece seninle kortu ve o gözyaşlarını paylaşmak, kariyerimin en özel anlarından biri olarak kalacak.
Rafa, biliyorum ki destansı kariyerinin son etabına odaklanmış durumdasın. İşin bittiğinde konuşacağız. Şimdilik, sadece ailen ve takımını tebrik etmek istiyorum; hepsi başarılarında büyük bir rol oynadı. Ve şunu bilmeni isterim ki, eski dostun her zaman seni destekliyor ve bundan sonra yapacağın her şey için de aynı coşkuyla tezahürat yapacak.
Her zaman hayranın,
Roger"
Fotoğraflar: Getty Images