Ünlü sanat eseri "Mona Lisa"nın küçük bir zerresinin kimyasal yapısını incelemek için X ışınlarını kullanan bilim insanları, Leonardo da Vinci'nin çığır açan esrarengiz gülümsemeli kadın portresini yaparken kullandığı teknikler hakkında yeni bilgiler edindi.
"Mona Lisa" üzerindeki araştırmalar yıllardır sürmeye ve her geçen gün yeni keşifler ortaya çıkmaya devam ediyor. 2020 yılında "Mona Lisa"nın alt katmanlarında gizli çizimler de keşfedilmişti. Yüksek teknolojili yöntemlerle Da Vinci'nin, tabloyu son haline getirmeden önceki hazırlık çizimleri ortaya çıkmıştı. Şimdi ise teknoloji, bir kez daha Rönesans ustasının sırlarını ortaya çıkarmaya destek oldu.
Journal of the American Chemical Society'de yayınlanan makale, İtalyan Rönesans ustasının 16. yüzyılın başlarında "Mona Lisa" üzerinde çalışmaya başladığında özellikle deneysel bir ruh hali içinde olabileceğini öne sürüyor.
Fransa ve İngiltere'den bilim insanları ve sanat tarihçilerinden oluşan bir ekip, Leonardo da Vinci'nin kavak ağacından bir panel hazırlamak için kullandığı yağlı boya reçetesinin, "Mona Lisa" için farklı olduğunu ve kendine özgü bir kimyasal imzası olduğunu keşfetti.
Çalışmanın başyazarı ve Fransa'nın en üst düzey araştırma kurumu CNRS'de kimyager olan Victor Gonzalez, "Deney yapmayı seven biriydi ve resimlerinin her biri, teknik olarak tamamen farklı. Bu durumda, 'Mona Lisa'nın zemin katmanında gerçekten de belirli bir teknik olduğunu görmek ilginç " dedi. Victor Gonzalez; Da Vinci, Rembrandt ve diğer sanatçıların düzinelerce eserinin kimyasal bileşimlerini inceledi.
Araştırmacılar, özellikle "Mona Lisa"nın ilk boya katmanında nadir bir bileşik olan plumbonakrit buldular. Victor Gonzalez'e göre bu keşif, sanat tarihçilerinin daha önce sadece varsayım olarak ileri sürdükleri bir şeyi ilk kez doğrulamış oldu: Leonardo da Vinci, şu anda Paris'teki Louvre Müzesi'nde koruyucu camın arkasından bakan portre üzerinde çalışmaya başladığında, boyasını koyulaştırmak ve kurumasına yardımcı olmak için büyük olasılıkla kurşun oksit tozu kullanmıştı.
Bilim insanları, parçacıkları neredeyse ışık hızına kadar hızlandıran büyük bir makine olan senkrotronda, üstünde X-ışınları kullanarak atomik yapısına baktılar. Bu sayede zerrenin kimyasal yapısını çözebildiler.
Analiz edilen "Mona Lisa" tablosunun taban katmanındaki bu boya parçası, çıplak gözle zorlukla görülebiliyor, bir insan saçı çapından daha büyük değil ve tablonun sağ üst kenarından geliyor.