Can Saraç Hakkında Merak Edilenler

Dört yaşında piyano çalmaya başlayan Can Saraç, müzik tutkusunun peşinde pek çok başarı elde etti. İstanbul Üniversitesi Devlet Konservatuarı'nda piyano eğitimine devam eden 16 yaşındaki Can Saraç, geçtiğimiz günlerde yeni bir ödülle hepimizi gururlandırdı. İtalya'da düzenlenen Piano Academy Eppan yarışmasında Michelangeli Ödülü'nün sahibi olan Saraç "Piyanosuz ve müziksiz bir hayat düşleyemiyorum." sözleriyle müzik tutkusunu anlatıyor. Genç piyanistin müzik yolculuğuna ortak olurken, gelecek hayallerini de ondan dinledik.

Müzik yolculuğun nasıl başladı?

Ben çok küçük yaşta piyano ve notalarla tanıştım. Arkadaşlarım henüz legolarla oynarken benim müziğe ve ritme yeteneğimi fark eden ailemin yönlendirmesiyle, dört yaşında piyano dersleri almaya başladım ve dört buçuk yaşında İstanbul Üniversitesi Devlet Konservatuvarı sınavını kazanarak konservatuvara başladığımda okuma yazma bile bilmiyordum. Yarı zamanlı yuva sınıfında Volkan Akkoç'un solfej öğrencisi ve Dr. Fulya Tezer'in piyano sınıfı öğrencisi olarak ders almaya başladım. Alfabeyle tanışmadan önce notaları okumayı öğrendim. Kendimi bildim bileli de piyano hem evimizin hem de yaşamımın baş köşesinde. Müzikle birlikte büyüdüm, müzik beni büyüttü. Piyanosuz ve müziksiz bir hayat düşleyemiyorum bile. 2021 yılından bu yana Münih Müzik ve Sahne Sanatları Üniversitesi'nde Üstün Yetenekli Gençler Programı'nda Prof. Michael Schäfer'in öğrencisi olarak eğitimime devam ediyorum.

Piyano senin için ne ifade ediyor?

Piyano hayatımın tam ortasında. Onunla büyüdüğüm için farklı bir hayat düşünemiyorum. Dört yaşından beri beni büyüten, en çok birlikte zamanımı geçirdiğim, ruhumdan geçenleri yansıttığım, saatlerce çalışsam da kopamadığım, hayatımın çok önemli bir parçası. Piyanonun benim hayatımda çok özel bir yeri var.

Günlük çalışma rutinin nasıl?

Müzik çalışmalarımın yanı sıra Kültür Koleji'nde lise öğrencisi olduğum için sabahtan derslerime gidiyorum. Ardından dersler sonrasında evde mutlaka en az iki, üç saat piyano çalışıyorum. Eğer o gün Münih Konservatuvarı'nda derslerim için Almanya'ya gitmişsem orada zaten tüm gün çalışmış oluyorum. Bazen bana "günde kaç saat çalışıyorsun?" diye soruyorlar. İnanın saatler nasıl geçiyor, anlamıyorum bile. Bazen beş saat çalışmış oluyorum da annemin yemek vaktini anımsatması üzerine bunu fark ediyorum. Saatler, piyano çalışırken anlamını yitiriyor. O dönem hangi bestecinin eserlerine yoğunlaşmam gerekiyorsa sadece onu çalışırım. O dönemde bir konserim veya resitalim varsa resital programında mükemmel düzeye erişmek için tekrarlarımı sıklaştırırım. Hafta sonu da arkadaşlarımla görüştükten sonra mutlaka bu rutinimi kesintiye uğramadan sürdürürüm. Çünkü bir piyanistin başarısında yüzde 90 pay, çalışmak, çalışmak, çok çalışmaktır.

Müziğini geliştirmek için hangi kaynaklardan yararlanıyorsun?

Müziğimi geliştirmek için özellikle hocalarımın önerilerine, telkinlerine ve eleştirilerine dikkat ediyorum. Aynı eseri farklı yorumculardan dinleyip kendi tarzıma yakın bulduklarıma daha çok yoğunlaşıyorum. Üzerinde çalıştığım eserlerin ruhunu da piyanoda yansıtmak için dönemlerini, sanatçıları internet kaynaklarından araştırıyorum. Yurt içinde sık sık konserlere giderim. Bunları yaparken kendimi hayattan soyutlamadan, mümkün olduğu kadar farklı şeyler de yapmaya çalışıyorum çünkü kişide müziğin gelişimi için dünya çapında tanınmış sanatçıların klasik müzik yorumları üzerinden algısını geliştirmesi ve kendini beslemesi kadar, müzik dışı kaynakların da önemli olduğunu düşünüyorum.

Türkiye'de ve dünyada müziğinden etkilendiğin piyanistler var mı?

V. Horowitz, E. Kissin, N. Lugansky ve A. Benedetti Michelangeli'nin piyanist olarak yorumlarını beğenerek dinliyorum .

Genç yaşında büyük başarılar elde ettin. Bu başarı hangi duyguları beraberinde getirdi?

Aslında İtalya'da elde ettiğim birincilik benim ilk başarım değil; ama bu zamana kadar elde ettiğim birincilikler, kabul aldığım festivaller ve ustalık sınıflarında elde ettiğim birikimin, yeni ve daha üst bir düzeye erişerek güçlenmesidir diyebilirim. Bu, benim çabalarımın ve ailemin özverilerinin bir meyvesi. Tabii ki çok mutlu oldum ve çalışmalarımdan güzel bir netice almak bundan sonraki çalışmalarım için de bana çok moral ve özgüven verdi. Bundan sonrası için daha güçlenerek ama daha büyük bir sorumluluk alarak devam ediyorum.

Bu başarının ardından bir sonraki hedefin ne?

Öncelikle Kültür Koleji'nde eğitimime devam ettiğim için derslerimle müzik kariyerim arasındaki dengeyi eskiden olduğu gibi sağlıklı bir şekilde sürdürmek en büyük hedefim. Bununla beraber önümüzdeki bir buçuk yıl boyunca Münih Konservatuvarı'ndaki eğitimim devam edecek. Burada kendimi çok daha fazla geliştirebileceğim fırsatları değerlendirmeyi hedefliyorum. Yarışmalarda ise seçici olup en seçkin olanlara katılmayı önemsiyorum çünkü ne yazık ki artık online çok fazla yarışma yapılarak bu alanda da nitelik-nicelik ayrımı silikleşiyor. Ayrıca önümüzdeki dönemde güzel konserlerim ve resitallerim olacak. Son başarımın ardından da beni çok gururlandıran güzel konser davetleri aldım. Bunları da web adresim ve sosyal medya hesabım üzerinden düzenli olarak paylaşacağım.

Genç bir piyanist olarak en büyük hayalin ne?

Ailemin emeklerine, Cumhuriyetin 100. yılına ve öğretmenlerimin katkılarına layık bir piyanist olmak ve eğer gerekli burs olanaklarını bulursam, üniversite hayatımı Avrupa'da sürdürerek sahnelerde ülkemizin ismini en güzel şekilde temsil etmeye devam etmek istiyorum. Avrupa'da eğitimin oldukça maliyetli olduğunun bilinciyle, o süreçte ciddi bir kurumsal desteğe de gereksinim duyacağım için, şu an için en büyük hedefime kilitlenmiş durumdayım. Daha sonraki hayallerimse üniversiteyi bitirdikten sonra dünyanın seçkin salonlarında konserler vermek. Ben aslında en büyük hayalim olan piyanistliği zaten yaşıyorum. Şu anda deneyimlediğim şeye "bir hayal içinde yaşamak ve aynı zamanda bu hayaline yeni hayaller eklemek" diyebilirim...

Gelecekte kendini nasıl bir yerde görmek istiyorsun?

Gelecekte konser piyanisti ve aynı zamanda benim gibi gençleri yetiştirmeye devam eden bir sanatçı olarak görmek istiyorum kendimi. Bana bu zamana dek öğretmenlerim çok büyük özveriyle bilgilerini, deneyimlerini aktardılar. Ben de bu döngüyü devam ettirip ileride benim gibi genç sanatçıları yetiştirmeyi çok arzu ederim. Ama bir ayağım her zaman sahnelerde olarak.